လက္လုပ္ပံုျပင္

မုတ္သုံဘယ္ႏွစ္ေခတ္စာ ငါတုိ႔
ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ခဲေတြလုိ ဆြံ႔အေနထုိင္ခဲ့ႀကျပီလဲ
ပတၲျမားေယာင္မေဆာင္ဘဲ ႏြံအတုထဲ တြင္းဆုံးအထိ ခုန္ဆင္းလုိက္ႀက
ေခတ္အဆက္ဆက္ အိပ္မက္ေတြအညြန္႔တုံးေနခဲ့တာ
ေဟာဒီ့ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးေတြ တေျဗာေျဗာရြာသြန္းခဲ့ရာဖုန္းဆုိးေျမမွာေလ။

အမွန္တကယ္ ငါတုိ႔ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ၾကေတာ့ဘူးလား၊
သူလုိငါလုိအသက္ရွဴရရုံသက္သက္နဲ႔
လူ႔အျဖစ္ကုိ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ႀက၊ ထုိးေကြၽးႀက
အေသခံမလား၊ ဖ(-)ခံမလားလုိ ့ျဖစ္တည္မႈက ထေမးတဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါတုိ႔ဟာ ခပ္ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ဒုတိယအရာကုိေရြးခ်ယ္လုိက္ႀကရဲ႔။

ရပ္မေနဘူး၊
တခ်ိန္ေတာ့ ငါတုိ႕လည္း ႀကီးရင့္အရြယ္ေရာက္လာႀက
သားေျမးျမစ္မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြေရွ ့မွာ
လူႀကီးသူမ တန္ဆာပလာေတြထဲ ငါတုိ႔ ေကာက္ကာငင္ကာ ပစ္၀င္
ျပီး.. မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိ ခပ္တည္တည္သြန္သင္ဆုံးမႀကေပလိမ့္
ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး။ ရပ္ပ်က္ရွစ္ပါးအေႀကာင္းေတြ တရားေဟာလုိ ့
ငါတုိ႔ကုိယ္ငါတို ့ ပုံျပင္ထဲက ဇာတ္လုိက္ႀကီးေတြလုပ္လုိ႔။

ဇာတ္လမ္းထဲမွာ
ငါတုိ ့ဟာ
ကုိယ့္အတၲႀကီးမွန္းကုိယ္ မသိႏိုင္ေလာက္သည္အထိ
ပိပိရိရိ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခဲ့ႀကတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့
တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ထိန္၀ွက္ထားခဲ့ႀကမယ္။ ။

ဟိုလူ
The Third Testament blog မွ